۲۲ فروردين از روزهاي بياد ماندني در تاريخ روابط ايران اسلامي با دولتهاي معاند غربي است، روزي كه اتحاديهِ اروپا تحت عنوان حمايت از دولت آلمان و با هدف تهديد و تسليم كشورمان سفراي خود را از ايران فراخواند، امّا ۱۰ ماه بعد سرافكنده و آبروباخته به بازگرداندن آنان مجبور شد.
كشورهاي اروپائي بارها و هر بار به يك بهانه، جمهوري اسلامي ايران را به قطع رابطه تهديد كرده و در مواردي به اقدامات نمايشي نيز به اين منظور دست زده‌اند تا شايد بتوانند در مواضع انقلابي و عدالتخواهانه كشورمان تغيير ايجاد كنند. فراخوان سفيران ۱۲ كشور اتحاديه اروپا از ايران در ۲۲ فروردين ۱۳۷۶ به بهانهِ محكوميت ايران در يك دادگاه آلماني، يكي از اين موارد است. در اين دادگاه به پرونده كشتار چهار نفر در رستوران ميكونوس برلين رسيدگي مي‌شد كه ۳ نفر از آنها از مسئولين حزبي ضدانقلابي به حساب مي‌آمدند و از زمان بروز حادثه در سال ۱۳۷۱، آلمان‌ها به دستور صهيونيست‌ها و آمريكاييان در تلاش بودند تا با توجه به مواضع ضدانقلابي مقتولين، به هر قيمتي شده اين حادثه را ساخته دست ايران وانمود كنند، اين دادگاه با تراشيدن ده‌ها شاهد دروغين مانند بني صدر خائن و اسناد و مدارك ساختگي، در ۲۱ فروردين ۱۳۷۶ يك نفر ايراني و بعد از آن ۳ نفر لبناني مقيم آلمان را به عنوان مسببين حادثه و مجري دستورات مقامات ايران معرفي و آنها را به حبس‌هاي طولاني‌مدت محكوم كرد.
با صدور را‡ي فرمايشي دادگاه برلين، ۱۱ كشور اتحاديهِ اروپا در هماهنگي با دولت آلمان و به عنوان اعتراض به اقدامات تروريستي ايران در اروپا، سفيران خود را از تهران فراخواندند. البته دولتهاي اروپائي چنين رفتار مستكبرانه‌اي را در زمان حيات امام راحل رحمت ا…عليه و در اعتراض به صدور فتواي قتل سلمان رشدي مرتد نيز مرتكب شده و ضرب شست ملّت ايران را چشيده بودند، امّا وجود شرايط نامساعد بين‌المللي براي ايران در زمان صدور حكم دادگاه برلين و مشكلات اقتصادي و اجتماعي ناشي از سياست‌هاي غربگرايانه دوران سازندگي، كه با تورّم افسار گسيخته ۵۰ درصدي و بدهي هاي بي سابقه خارجي، كشور را در معرض آسيب نشان مي داد، مشوّق اروپائيان براي تجربهِ دوباره اين شيوه شد.
كشورهاي اروپائي وقتي با بي‌اعتنائي ايران مواجه شدند و زيان‌هاي ناشي از قطع ارتباط با جمهوري اسلامي ايران را با تمام وجود احساس كردند، بازگشت مذلّت‌بار سفيران خود به تهران را به جان خريده و در انتظار فراهم شدن بهانه‌اي ولو ناچيز براي اينكار شدند كه استقرار دولت اصلاحات براي اروپائيان پشيمان فرصتي فراهم آورد تا به بهانهِ نزديكي مواضع اين دولت با غرب، حقارت بازگشت بدون دعوت را پذيرا شوند. البته بنا به دستور مقام معظّم رهبري و براي تنبيه دولت سرسپرده و خيانتكار آلمان مقرّر شد كه بازگشت سفير اين كشور به بعد موكول شود. به اين ترتيب اين بار نيز ترفند كشورهاي غربي براي تسليم ايران نتيجهِ عكس داد و موجب ثبت شكست ديگري در كارنامهِ سياه روابطشان با ايران شد.
موسوي زاده
